ویژگی ها و نحوه رفتار با کودکان آزاررسان

یکی از علل ایجاد کودک آزاررسان جو ناآرام، متشنج و متضاد در خانواده است

ویژگی ها و نحوه رفتار با کودکان آزاررسان 

 علائم و نشانه های اینگونه کودکان عبارتند از: 

- قائل نشدن احترام برای حقوق دیگران

 - رفتارهای خشونت آمیز

 - دوست دارد که ارضا شود تمام خواسته هایش به هر بهائی

 - زورگو، پرخاشگر و دارای اختلالات خصلتی

 - عدم رعایت قواعد در ابراز تمایلات درونی خود

 - بدبین و متزلزل

 - پر توقع، مغرور و خودخواه

 - حسود و کینه توز

 - مضطرب، بی قرار و ناراحت

 - دخالت در کارهای دیگران و سعی در تحمیل نظرات خود

 - سخت کوش و جاه طلب

 - لجوج و گستاخ

 - احساس کمبود از نظر عاطفی

 - عدم هراس در انجام کارهای ضد اجتماعی و امکان هرگونه برخورد هنگام روبرو شدن با مانع

 - میل دارند که از آنها اطاعت و پیروی شود

 - سعی در تحقیر و کوچک کردن دیگران دارند 

عوامل پدید آورنده کودک آزار رسان 

- عدم وجود نظام تربیتی صحیح در خانواده

 - فشار و امر و نهی بیش از اندازه به کودک 

- جو ناآرام، متشنج و متضاد در خانواده 

- وجود الگوهای غلط و نامناسب 

- احساس حسادت و خشم در کودک 

- نبودن ارتباط صمیمانه و محترمانه بین کودک با والدین و دیگران

 - احساس ضعف و ناتوانی در برابر دیگران

 - طالب بدست آوردن معروفیت، کسب پاداش و عظمت

 - احساس خطر و خلع سلاح بودن در مقابل دیگران

 - آزادی بیش از اندازه

 - عدم احساس امنیت و نداشتن آرامش

 - فقر و تنگدستی خانواده

 - اضطراب و نگرانی

 - وجود یک محرومیت و ناکامی شدید 

 - عدم تعادل روانی

 - ارضا نشدن نیازهای اساسی کودک

 - کمبود محبت و ملاطفت

 - داشتن عقده حقارت و احساس ضعف و سرخوردگی در مقابل دیگران

 تقلید از رفتارهای دیگران

 چگونگی رفتار با کودک آزار رسان

  - ابراز محبت و پذیرش صمیمی کودک 

- رفع نیازهای اساسی کودک

  - دوری از درگیری و تضاد در خانواده

  - در پیش گرفتن سیستم تربیتی در خانواده توسط والدین

  - آموختن رعایت حقوق دیگران به کودک

  - شناخت علت تجاوزگری و رفع آن

  - اعتماد به کودک و درس صداقت دادن به او

  - تقبیح و تذکر به جا

  - دادن آگاهی های لازم اجتماعی به کودک

  - الگو بودن والدین و کسانی که در ارتباط با کودک هستند

  - کنترل غیر مستقیم کودک و خودداری از زورگویی و تحمیل به کودک

  - تقویت نقاط ضعف کودک و ایجاد جرات و جسارت در او

  - دادن آزادی و استقلال لازم و ضروری به کودک

  - واگذاری مسئولیت هایی در حد توان و ظرفیت به کودک

  - احترام به کودک و درک خواسته ها و نیازهایش

  - ارضا نیاز به بازی و تفریح کودک

  - تشویق و تقویت نقاط مثبت کودک

  - تقویت اعتماد به نفس و خویش اتکائی در کودک

  - عدم دخالت در کارهایی که به خود کودک ربط دارد

 منبع: 

 برگرفته از کتاب روانشناسی کودک 

nozaad.com