در این بین آمارها اکثرا و در بسیاری از صنایع در مقایسه با یک دهه گذشته رشد کمی را نشان می‌دهد، ولی این رشدها متناسب با ظرفیت‌‌‌ها و پتانسیل‌‌‌های کشور نیستند. به عنوان مثال تولید رب گوجه‌فرنگی نزدیک به 5 برابر شده ولی در همین بازه زمانی جمعیت سه برابر شده است. هرچند از نظر کمی رشد خوبی را در این بخش شاهدیم، اما در واقع باید میزان تولید به مراتب بیش از این بود. یا به عنوان مثالی دیگر مجموع واحدهای تولیدی پیش از انقلاب 600 واحد بود ولی امروز به بیش از 12هزار بنگاه رسیده که دستاورد خوبی است، اما در هر حال در مقایسه با وضعیت تولید و بهینه‌‌‌سازی فرصت‌‌‌های طلایی زیادی از دست رفته که منابع ملی کشور را تهدید می‌کند.
البته چالش‌‌‌های متعددی در پس عدم‌مدیریت صحیح ایجاد شده که به موضوعاتی همچون مالیات، ارز، سیاست‌‌‌های تجاری، بوروکراسی‌‌‌های موجود و ده‌‌‌ها موضوع دیگر می‌توان اشاره کرد، با این حال تولیدکنندگان به خوبی از پس مشکلات برآمده‌‌‌اند. اصولا در حوزه تولید و اقتصاد و صنعت باید ایده‌‌‌های موجود به اهداف تبدیل شوند و در این مسیر پشتکار بخش خصوصی از یکسو و مدیریت صحیح منابع و سیاستگذاری درست از سوی دیگر ضرورت دارد و بسیار مهم است از تجربیات گذشته برای روشن شدن افق‌‌‌های آینده استفاده شود.
