دانشمندان هنوز بطور دقیق نمی‌دانند زندگی چگونه روی زمین شروع شده و آیا در سایر سیاره‌ها هم وجود دارد یا خیر. در همین راستا تئوری‌های مختلفی را دنبال می‌کنند که جدیدترین آن‌ها، نقش صاعقه در شکل‌گیری زندگی روی زمین است.
فسفر یکی از ۶ عنصر حیاتی برای حیات محسوب می‌شود و اگرچه امروزه روی زمین رایج است، اما سیاره ما همیشه چنین وضعیتی نداشته است. در گذشته‌های دور، فسفر موجود روی زمین درون مواد معدنی نامحلول قرار داشته و هر مولکول زیستی که برای رشد به آن نیاز داشته، نمی‌توانسته به آن دسترسی پیدا کند.
اشکال زیستی در دسترس فسفر اغلب در انفجارهای «ابرنواختر» تولید می‌شود و طبق گفته بسیاری از دانشمندان، این فسفر از طریق دنباله‌دارها و سیارک‌ها به شکل ماده معدنی «Schreibersite» زمین رسیده‌اند. اما تضمینی برای صحت چنین داستانی وجود ندارد، چرا که برخورد شهاب‌سنگ‌ها رویدادی متناوب است و به باور دانشمندان، تعداد آن‌ها در دوران شکل‌گیری زندگی روی زمین کاهش داشته است.
حالا در پژوهش اخیر، پژوهشگران دانشگاه «ییل» و «لیدز» یک روش جایگزین برای آزادسازی فسفر را مورد بررسی قرار دادند که برخورد صاعقه است. Schreibersite در شیشه‌هایی به نام «سنگ آذرخشی» پیدا می‌شود، شیشه‌هایی که در زمان برخورد صاعقه با زمین و سنگ‌های سطحی ذوب شده ایجاد می‌شود و فسفر آزاد می‌کند.
این تیم از دانشمندان شرایط اولیه زمین را مدلسازی کردند و به این نتیجه رسیدند که سالانه ۱۰۰ میلیون تا ۱ میلیارد صاعقه به سیاره ما برخورد می‌کرده. همین موضوع موجب تولید حجم زیادی فسفر در دسترس می‌شود که حداکثر به ۱۰۰۰ کیلوگرم فسفید، ۱۰ هزار کیلوگرم فسفیت و هیپوفسفیت در سال می‌رسد.
این پژوهش جدید می‌تواند برای موارد مختلفی، توضیح داشته باشد. برای مثال تعداد برخورد صاعقه‌ها در طول سال‌ها ثابت‌تر است و همچنین به مناطق گرمسیری تمایل دارد، جایی که شهاب‌سنگ‌ها علاقه‌ای به آن ندارند. علاوه بر این، صاعقه‌ها احتمالا در سیاره‌های فراخورشیدی هم رایج هستند.
