دانشمندان به تازگی در کشفی علمی متوجه سرنوشت تلخی شدند که در انتظار کره زمین است. آنها متوجه شدند ستارههایی که در حال پیرشدن هستند، مانند خورشید ما، احتمالا سیارات نزدیک خود را خواهند بلعید.
به گزارش فرارو به نقل از پایگاه اسپیس، خورشید ما حدودا در نیمه عمر خود قرار دارد و این یعنی کره زمین نیز در نیمه عمر خود قرار دارد. زمانی که یک ستاره، هیدروژن قابل همجوشی در هستهاش تمام شود، قطر آن بیش از صد برابر افزایش مییابد و هر ستاره بدشانسی را که در نزدیکی اش قرار دارد، میبلعد. اما خبر خوش این است که تا آن روز دست کم پنج میلیارد سال دیگر برای منظومه شمسی ما باقی مانده است.
طبق این گزارش، با استفاده از دادههای «ماهواره نقشهبردار فراخورشیدی گذران» که به اختصار تس نامیده میشود، «ادوارد برایانت» ستاره شناس «دانشگاه واریک» و «وینسنت ون ایلن» (Vincent Van Eylen) از کالج لندن منظومههایی با ستارههایی که مانند خورشید همجوشی هستهای دارند را با ستارههایی که به پایان عمر خود نزدیک شده اند و در واقع هیدروژن خود را مصرف کردهاند، مورد مقایسه قرار دادند.
برایانت میگوید: «ما مشاهده کردیم همزمان با اینکه سن ستارهها افزایش مییابند، سیاره های [اطراف آن] کمیاب میشوند» به بیان دیگر، همزمان با بالارفتن سن این ستارگان، سیاره های اطراف آنها نیز ناپدید میشوند.
طبق این گزارش، مقایسه بین منظومههای سیارهای با ستارههای جوان تر مشخص کرد که این اختلاف ناشی از این واقعیت نیست که سیارات از ابتدا آنجا نبودهاند؛ بلکه این واقعیت را روشن میکند که «ستارههای مسنتر فقط گرسنه میشوند».
برایانت همچنین گفت که آنها تقریبا اطمینان دارند تفاوتها در بلعیده شدن سیارات به دلیل فرآیند تشکیل ستاره ها و سیارات نیست؛ چرا که به گفته او تفاوت زیادی در جرم و ترکیب شیمیایی این ستارگان در مقایسه با سایر ستارگان رشته اصلی وجود ندارد.
طبق این گزارش، بلعیدن کامل تنها راهی نیست که ستاره ها برای محو سیارات اطرافشان بکار میبرند؛ بلکه با بالا رفتن سن ستاره ها، این ستارگان غول پیکر نیروهای جزر و مدی فزایندهای را بر قمرهای خود اعمال می کنند که باعث فروپاشی مدارهای آنها، از بین رفتن جو آنها و حتی پاشیده شدن کامل آنها میشود.
