به گزارش خبرگزاری مهر، کتاب «گنجینه ضربالمثلهای دَری بهدینی» تألیف آزاده پشوتنیزاده از سوی انتشارات مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی (مرکز پژوهشهای ایرانی و اسلامی) منتشر شد.
کاظم موسوی بجنوردی، رئیس مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی در بخشی از یادداشت خود بر آغاز این کتاب چنین نوشته است: «بخش مهمّی از فرهنگ دیرینهسال ایران و زبان فارسی و حتّی دیگر زبانها و لهجههای رایج در ایران ما، در فرهنگ عامّه و مثالها و مَثَلها جلوه یافته و گذشته از ارزشهای زبانی و ادبی، آگاهیهای اجتماعی گرانبهایی در آن میراث غنی و پربار در دسترس است. در پهنه ایران و در میان ایرانیان، ارزشهای زبانی و ادبی بهدینان اهمیت خاص دارد و جست و جو و تحقیق در آن میتواند فرهنگ ایران را از ادوار باستانی حکایت کند و سرچشمههایی از آن دوران به دست دهد.»
آزاده پشوتنیزاده، پژوهشگر این کتاب در فرازی از پیشگفتار خود بر این اثر نوشته است: «زرتشتیان ایران به زبان دری بهدینی گفتگو میکنند و از جامعه گویشورانشان تعداد زیادی باقی نمانده است. قدمت تاریخی زرتشتیان در ایران، ورود واژگان فارسی به زبان دری بهدینی و یا اختلاط فرهنگی میان زرتشتیان و دیگر هموطنانشان در ضربالمثلهای دری بهدینی کاملاً مشخص است. از این بابت فرهنگ و ادبیات شفاهی زرتشتیان بخش غیرقابل تفکیک از فرهنگ ایران به شمار میرود که باید ثبت و ضبط گردد. در مقایسه تطبیقی ضربالمثلهای ضربالمثلهای دری بهدینی و فارسی، ده دستهبندی اصلی مشخص گردید که هرکدام به وجوه افتراق یا تشابهات میپردازد. گرچه وجوه افتراق بیشتر از تشابهات است؛ دستهبندی ضربالمثلهای دری بهدینی براساس برتری و اولویتِ استعمال توسط گویشوران زرتشتی به هفت بخش تقسیم شدهاند: ١. خوراکیها، ٢. اعضای بدن، ٣. حیوانات و حشرات، ۴. مشاغل، ۵. پیوندهای خانوادگی، ۶. عناصر چهارگانه، ٧. دیگر ضربالمثلها.»
کتاب «گنجینه ضربالمثلهای دَری بهدینی» که در ٣٢٠ صفحه، با شمارگان ٢٠٠ نسخه و بهبهای ۸۰۰ هزار تومان از سوی انتشارات مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی (مرکز پژوهشهای ایرانی و اسلامی) منتشر شده است.
