دکتر عماد افروغ جامعه شناسی و نماینده پیشین مجلس، پیش از همه اینها، یک رزمنده واقعی بود و در جبهه‌های دفاع مقدس حضور موثری داشت؛ حضوری که سردار سعید صادقی مسئول پرسنلی سپاه در قرارگاه کربلا عملیات بیت المقدس به خوبی به یاد می‌آورد.
به گزارش «تابناک»؛ سردار سعید صادقی مسئول پرسنلی سپاه در قرارگاه کربلا عملیات بیت المقدس درباره دکتر عماد افروغ در دوران دفاع مقدس به «تابناک» گفت: من اولین بار آشنایی‌ام با دکتر عماد افروغ، بعد از اتمام عملیات بیت‌المقدس بود. او در سال ۱۳۵۵ برای تحصیل در رشته جامعه شناسی به خارج از کشور رفته بودند و در فعالیتهای سیاسی دانشجویان خارج کشور علیه رژیم پهلوی فعال بود؛ تا اینکه بعد از پیروزی انقلاب شهریور سال ۱۳۵۹ در جریان تظاهراتی علیه امریکا مقابل سفارت این کشور توسط پلیس انگلیس دستگیر و زندانی می‌شود و پس از ۵ بار محاکمه از آنجا اخراج و به کشور باز می‌گردد.
سردار صادقی افزود: او پس از بازگشت به عضویت سپاه پاسداران شیراز درآمد و بر امور دانشجویان سپاه متمرکز بود. به هرحال برای ادامه تحصیل به خارج رفته و برگشته بود و همانند ایشان در آن ابتدا و اوائل سپاه تعدادی داشتیم. او یکی از آنها بود که بعد از برگشت اظهار تمایل کرده بود به جبهه اعزام شود. در هرحال یک دانشجوی خارج از کشور آمده و ادعای آمادگی می‌کند و خودش هم پیشنهاد شغل می‌دهد. او خیلی هم فرد جسوری بودند و صریح حرف خودش را هم می‌زد.
مسئول پرسنلی قرارگاه کربلا عملیات بیت المقدس ادامه داد: پرسنل قسمت ارزیابی ستاد مرکزی سپاه به نوعی مطابق شیوه ما به صراحت گفته بودند، حالا که در خصوص چگونگی بکارگیری خودتان نظر می‌دهید ابتدا بفرمائید بروید به جبهه؛ آنجا نیاز جدی داریم. لذا آمد جبهه و خدمت‌شان بودیم. در بدو امر در قرارگاه کربلا، همان لحظه اول که وارد شد، او را سوار موتور کردم و بردم و چرخاندم. برخی از مناطقی که از اشغال رژیم صدام خارج شده بود را نشانش دادم. او مدتی را در جبهه بودند ولی در آن شرایط امکان بکارگیری‌اش مرتبط با رشته تحصیلی‌اش وجود نداشت؛ لذا به پشت جبهه معرفی شد و مدتی به عنوان مسئول تبلیغات در سپاه منطقه نه کشوری در شیراز مشغول بودند.
دکتر عماد افروغ (زاده ۱۳۳۶ در شیراز) نویسنده، جامعه‌شناس و نظریه‌پرداز علوم اجتماعی است. او نمایندهٔ مردم تهران در مجلس شورای اسلامی در دورهٔ هفتم و رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس بود. افروغ در سال ۱۳۶۵ از دانشگاه شیراز کارشناسی جامعه شناسی و در سال ۱۳۶۹ از همین دانشگاه کارشناسی ارشد را گرفت. او دکترای جامعه شناسی خود را از دانشگاه تربیت مدرس در سال ۱۳۷۶ دریافت کرد و در سال ۱۳۷۳ به عنوان دانشجوی نمونه کشور در مقطع دکتری شناخته شد. از سال ۱۳۷۶ به مدت ۶ سال عضو هیأت علمی دانشگاه تربیت مدرس بود. از سال ۱۳۸۲ به عنوان هیأت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی فعالیتش را آغاز کرد.
