به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ، خوشههای ستارهای کروی مجموعه پایداری از ستارهها هستند که در یک تعادل گرانشی با هم قرار دارند و دهها هزار تا میلیونها ستاره با گرانش یکدیگر در کنار هم به حیات خود ادامه میدهند.
این گرانش قوی بین ستارههای یک خوشه کروی باعث میشود تا تمام این نوع خوشهها شبیه به هم به نظر برسند. به همین خاطر، تصویری که از مرکز خوشههای کروی مثل ترزان ۲ (Terzan ۲) گرفته میشود، مملو از ستارههای درخشان است.
هابل برای این تصویر را با دوربین پیشرفته برای کاوشها (Advanced Camera for Surveys) و دوربین نمای باز سوم (Wide Field Camera ۳) ثبت کرده است تا از تمام قابلیتهای خود استفاده کند. با اینکه تلسکوپ فضایی هابل فقط یک آینه اولیه دارد، میتواند از چند ابزار خود به طور همزمان برای یک جرم خاص استفاده کند.
تلسکوپ فضایی هابل چگونه کار میکند؟
نوری که از اجرام آسمانی وارد تلسکوپ هابل میشود، با آینه اولیه آن جمعآوری میشود و آن را به آینه ثانویه میفرستد. در اینجا چندین آینه مشابه به هم قرار دارند تا بتواند نور یک جرم را با چند ابزار پردازش کند.
هابل چهار ابزار علمی دارد که تمام آنها یک شاهکار مهندسی نجومی به شمار میروند. به علاوه، در کنار آنها ابزار دیگری برای برطرف کردن خطاهای اپتیکی تلسکوپ وجود دارد. البته باید گفت فیلترهای خاصی نیز در این تلسکوپ به کار گرفته شدهاند که به پژوهشگران اجازه میدهد تا فقط یک طول موج خاص را ثبت کنند. در نهایت، هابل تصویر واضحی مثل این تصویر از خوشه کروی ترزان ۲ به ما تحویل میدهد.
